Οι socos & the live project band σχηματίστηκαν τον Οκτώβριο του 2004 από τους: Μαρίνο Τζιάρο (φωνητικά, μπλιμπλικοειδή και κρουστά), Δημήτρη Αντωνιάδη (τύμπανα), Νεκτάριο Κορδουμένο (μπάσο), Μπάμπη Αντωνάτο (κιθάρα) και τον socos (κιθάρα) και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album, με τίτλο "δάκρυα του ονείρου" τον Ιανουάριο του 2005.

Λίγους μήνες μετά, στη σύνθεση της μπάντας, προστέθηκε η Μαρία Λατσίνου (φωνή) και με αυτή τη σύνθεση κυκλοφόρησαν άλλα δύο album, το "kafka" και το "objects in mirror are closer than they appear" το 2007 και το 2009 αντίστοιχα. Το καλοκαίρι του 2009, προσωπικοί λόγοι οδήγησαν τον Νεκτάριο Κορδουμένο σε αποχώρηση από το σχήμα και έπειτα από αναζήτηση τριών μηνών, την θέση του την πήρε ο Κυριάκος Βοργίας. Τον Οκτώβριο του 2011 κυκλοφόρησε το τέταρτο τους album, με τίτλο “αντάρτικο πόλεων”.

Ο socos σχημάτισε το καλοκαίρι του 1990 μαζί με τον Γιάννη Πράφτσια (τύμπανα) και τον Νεκτάριο Κορδουμένο (μπάσο), τους requiem. Ένα αγγλόφωνο σχήμα, που αφού πέρασε από το μεγαλύτερο μέρος του metal φάσματος, κατέληξε στον αμερικανικό hardcore ήχο, με μια όμως, βρετανική punk άποψη.

Στους requiem, τη θέση του τραγουδιστή είχε μέχρι το 1993 ο Παναγιώτης Λιοτσάκης και από τον χειμώνα του 1993, μέχρι και την διάλυση της μπάντας το 2000, ο Σπύρος Μακρής. Οι συχνές εμφανίσεις της μπάντας, σε συνδυασμό με το εκρηκτικό της παρουσίας τους, τους βοήθησε να αποκτήσουν σταθερό κοινό και ένα διαρκώς αυξανόμενο σούσουρο γύρω από το όνομα τούς.

Ο θάνατος του Σπύρου Μακρή από χρήση ηρωίνης, καθώς και η δυσκολία επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη της μπάντας οδήγησαν στην οριστική της διάλυση. 

Οι requiem κυκλοφόρησαν 3 demo tapes, και δεν δισκογράφησαν ποτέ.

Οι Τζιαρος, socos, γνωρίζονται από τα χρόνια του λυκείου, όπου ο Τζιαρος μαζί με Τσέλο Δημήτρη (κιθάρα, φωνή), Μπολλά Σωτήρη (τύμπανα), Τσαπάρα Παναγιώτη (κιθάρα), Αλεξάνδρα Θανέλου (πλήκτρα) και στην συνέχεια με τους Παναγιώτη Κουκουβίνη (πλήκτρα) και Χαράλαμπο Τζανακάκη (μπάσο), είχαν το σχήμα “φύκια”. Από το 1993 o socos πήρε τη θέση του κιθαρίστα και το 1997 τη θέση του μπασιστα πηρε ο Κορδουμένος. Εκείνη την περίοδο, και ο socos και ο κορδουμενος, είχαν την ανάγκη να πειραματιστούν και με άλλα ιδιώματα, πέρα από τον σκληρό ήχο των requiem.

Η συνεργασία αυτή είχε ως αποτέλεσμα μεγάλη στροφή στον ήχο των “φύκια”.

Τα “φύκια” ήταν, όσον αφορά στις ζωντανές εμφανίσεις, πολύ δραστήρια μπάντα.

Με την σύνθεση, Μαρίνος τζιαρος (φωνή), Σωτήρης μπολας (τύμπανα), Νεκτάριος Κορδουμένος (μπάσο), socos(κιθάρα),συμμετείχαν με τρία τραγούδια, στην συλλογή mustrockχαλαστές της fm records που κυκλοφόρησε το 2000. Στην τελευταία περίοδο του σχήματος τύμπανα έπαιξε ο Πράφτσιας.

Δεν δισκογραφησαν ποτέ προσωπικό album.

Το φθινόπωρο του 2000, ο Χρήστος Αλεξόπουλος, γνωστός θαμώνας του studio voices του Ξενοφώντα Ξενιού, εκεί όπου πρόβαραν και οι requiem, αλλά και τα φύκια, αναζητούσε κιθαρίστα για κάποιο live. Ο socos προτάθηκε από τον ηχολήπτη του studio, Γιώργο Πρινιωτάκη και έτσι άρχισε μια μακροχρόνια συνεργασία. Στην μπάντα του Αλεξόπουλου τραγουδούσε η Μαρία Λατσίνου.

Τον Δεκέμβριο του 2005 σε μια εμφάνιση των socos & the live project band στο θέατρο “επί Κολωνώ” ζητήθηκε από την Λατσίνου, που βρισκόταν στο κοινό, να συμπράξει αυτοσχεδιαστικά . Tο αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που οδήγησε ομόφωνα στην απόφαση να ενταχθεί η Λατσινου, στο δυναμικό της μπάντας.

Ο Αντωνάτος ήταν και αυτός θαμώνας στο voices με κάποια μπάντα που έπαιζε απροσδιορίστου ύφους, ήχους. Ιδιαίτερα σκοτεινός τύπος με ιδιαίτερα σκοτεινό παίξιμο. Ότι έπρεπε για τον ήχο που αναζητούσε ο socos.

Socos και Αντωνιάδης γνωρίστηκαν τον Σεπτέμβριο του 2004 σε ένα υπόγειο studio στη Χαλκίδα. Η πρώτη τους επαφή ήταν ένας σαρανταπεντάλεπτος αυτοσχεδιασμός, (ηχογραφημένος!). Ουσιαστικά στον Αντωνιάδη και στο εκρηκτικό του παίξιμο, οφείλεται η απόφαση που πηρε ο socos να ξαναστήσει μπάντα.

Οι socos & the live project band ηχογραφούν από το 2004 στο studio artracks με ηχολήπτες και συμπαραγωγούς τον Γιώργο Πρινιωτάκη και τον Αλέξιο Μπόλπαση.

Δισκογραφούν σταθερά για την Puzzlemusik, του Χρήστου Αλεξόπουλου